hallo lieve mensen,

we zijn helemaal ingeburgerd in het Indiase leven. Het hotel is de oase waar we elke dag in terug keren om te rusten en thee te drinken (ja, Marina gelukkig kunnen we hier thee drinken, hele lekkere pittigemet geschuimde melk, we hebben al een doosje voor je gekocht). Dorothe gaat nu alleen naar de kliniek. Vanavond of morgen schrijft ze een heel verslag over de behandeling, want daar kan ze inmiddels wel het een en ander oververmelden. In de tijd dat Dorothe weg is -en dat is meestal uren, want in India is tijd en afspraak een ander concept dan in Nederland- gaat Mariska naar de markt zoals gisteren. Een hele onderneming zo'n markt want het is een paar kilometer verder en er zijn geen stoepen hier, wel zand naast de grote weg waar van alles over heen rijdt met kadavers van dode beesten, schone schoolkinderen, verwarde schaars geklede oudjes enoveral rook van vuil dat men hier verbrandt want het wordt niet opgehaaldzoals bij ons. Zelfs het hotel is 's ochtends vergeven van een dikke rook vanhetafval. De geuren op straat zijn intens en zeer divers, de mensen ruiken kruidig van de curryschotels die hier ook 's ochtends worden gegeten, van muggen hebben ze hier geen last want die lusten geen gekruid bloed, muggen drinken wel ons nog zoetebloed en vannacht zat Mariska onder de builen, gelukkig waren die vanochtend weer weg. Dan ruik je hier voortdurend flarden van jasmijn, rozen, en frangipani van de struiken of van de bloemenstalletjes waar ze de bloemen los per ons verkopen. Die bloemen worden in slingers aan het haar gebonden of in de taxi gelegd, alles om de goden gunstig te stemmen. Onze taxichauffeur zijn lievelingsgod is Ganesha. En Ganesha, een god in olifantgedaante, vinden wij ook zo mooi dat Dorothe er al een voor Cato en Mariska er 1 voor Tess heeft gekocht. Religie is hier onderdeel vanhet straatbeeld.Dit verhaal gaat verder ....tot zo