De jongste belevenissen: verhuizing in aantocht!
Hallo lieve luitjes, daar zijn we weer met een verslag van Bangalore travels,
gisteren wilden we olifant rijden, en dat werd indische olifanten bekijken, van heel dichtbij dat wel. Rijden deden ze niet meer helaas. We hebben wel mooie foto's van ze en ook nog van een aap, apen zie je hier volop los. We hebben hier ook regelmatig een dagje the Work om onze mind te clearen, dan zitten we op het terras van het hotel lekker in de schaduw worksheetjes te schrijven, als je er niet bekend mee bent en wilt weten wat het is: kijk maar op www.thework.com
En we hebben nieuws: we gaan toch verhuizen! Naar een goed en goedkoop pension tegenover de kliniek. We hebben er een eigen etage met twee slaapkamers en een groot dakterras. Deze avond zijn we er op proef wezen eten, want de vrouw des huizes kookt daar voor ons. We hebben de bedden uitgeprobeerd, de kakkerlakken populatie gezocht en niet gevonden, de muggen geteld op 2, de w.c. doorgetrokken en de kraan open gedraaid ennog wat andere zaken onderzochten in orde bevonden. Morgen krijgt Do er een ayurvedische massage met veel olie en daarna wordt ze in bad gestopt, dus het grote verwennen kan beginnen. Als we in het hotel zouden blijven, dan kunnen we bijna geen taxi's meer nemenen wordt het krap met internetten, want alles kost hier het driedubbelevan buiten het hotel. Het pension is maar een kwart van de prijs van het hotel en inclusief eten en elke dag verse fruitsappen want volgens de pensionhouders gaan verse sappen in combinatie met de cytotron helemaal beter maken. Daar had ze ook al voorbeelden van van andere gasten Hongaren en Chinezen, dus dat waren wel prettige berichten. Een ander voordeel is dat het honderd meter lopen van de kliniek is zonder drukke weg die overgestoken moet worden. En het geld dat we nu overhouden kan besteed worden aan ayurvedische behandelingen, en taxi's. Do heeftsinds een paar dagen persoonlijke yoga speciaal voor mensen met kanker. Op defoto kan je meemaken hoe dat voelt.De yoga wordt gegeven door een vrouw die devotee is van een yogi. Ze komt speciaal naar het hotel en vanaf zaterdag dus naar het pension om Do deze yoga met mantra te geven. Deze speciale yoga wordt helemaal gratis gegeven, echt ongelooflijk, dat doen ze ook twee keer in de week voor kankerpatienten in New Delhi. De yogi van de lerares hebben wij geemailed met een foto van Do erbij en de vraag of hij nog speciale adviezen had voor haar. Vandaag kregen wij een mail terug met de mededeling datDo een 'gentle soul' was en dat hij zou zien wat hij voor haar kon doen.Zaterdag hebben we een afspraak met een indiase vrouw die ons mee zal nemen naar een Hindu tempel om de goden hulp te vragen voor het helen. We laten het helen dus op allerlei manieren zijn werk doen. Het begon met de cytotron,en die staat centraal, en daar omheen gebeurt er van alles.Er zijn in Bangalore bijvoorbeeld ook veel ashrams van levende guru's als Ravi Shankar en Sai Baba. Shankar is nu in zijn ashram en we hebben een vrouw ontmoet die ons er mee naar toe wil nemen dit weekend voor Darshan, een dienst in de aanwezigheid van de heilige. Misschien dat we dat ook nog gaan doen. Ook al hebben we het hier heel druk en maken we van alles mee en lachen we ook nog veel, toch hadden we vandaag wel een heimwee dag allebei. We wonen hier zo'n beetje, zijn niet echt op reis, maar ook niet echt thuis, en Dorothe voelde zich vandaag ontheemd en Mariska vroeg zich af wat ze hier eigenlijk deed. Na het eten bij de vriendelijke pensionhouders voelde het ook wel prettig om te verhuizen naar mensen die tegen ons zeggen: you come here, we all family in this house,you go home I go with you to airport to wave goodbye. En toen we terugkwamen vanavond in het hotel en zeiden dat we zaterdag weggingen en de receptionist zei dat dat heel 'sad' was kreeg Mariska zelfs tranen in haar ogen en zei dat zij dat ook heel sad vond en het zachte bed en de staf zou missen. In welk land maak je dat nou mee ineen zakenhotel? Hele lieve mensen in India. Liefs,Do en Maris
Reacties
Reacties
"you come here, we all family in this house, you go home I go with you to airport to wave goodbye"
Wauw! wat heerlijk. Dat het altijd zo mag zijn voor jullie. Ik ga het nu elke dag zeggen! Kus Ans
voor Maris en Dorothe,
voor jullie, van J.C.van Schagen,
met een kus:
ik weet het niet meer
met tranen
is verdriet nu geluk
of geluk verdriet?
ik weet alleen
de golfkam
even voor ze stort
zo weifelend aan de rand
dat ze stil staat
zo teer dat ze doorzichtig is
er is een wonen
dat een durend komen is
er is een komen
dat bestendig wonen is
misschien die golfkam?
een goeie verhuizing zaterdag en een nieuw thuis voelen daar in het pension....
veel liefs.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}